De Fioretti (Leeuwarden)

 

 

Iedere eerste woensdag van de maand komt de broederschap bij elkaar in het Titus Brandsma Huis, naast de Bonifatiuskerk aan de Voorstreek. Adres: Bonifatiusplein 21. Aanvang: 19.30 uur. Contactpersoon: Angela Twickler ofs, Pelikaanstraat 26, 8916 AE Leeuwarden. Tel. 058-2164120.

Het bestuur bestaat uit minister Angela Twickler, viceminister Jan Bijlsma, secretaris Geralde Ruijter, penningmeester Joeke Ploeg en vormingsverantwoordelijke Felix van Hulsen.

 

De Fioretti bestaat uit ± 18 personen. We beginnen de avond met het Franciscaans avondgebed. Vanaf 1 november 2017 gaan we o.l.v. Peter Vermaat in op de gebeden van Franciscus. Incidenteel zal een van de leden de avond leiden. We sluiten om 22.00 uur de avond met het zingen van het Zonnelied.

Doel: spiritualiteit van Franciscus begrijpen en eigen maken, elkaar inspireren en stimuleren.

Fioretti betekent bloempjes. In De Fioretti zijn de beroemdste verhalen over het leven van Franciscus van Assisi (1181 of 1182 – 1226), die een eeuw na de dood van Franciscus door een anoniem gebleven broeder werden opgetekend, bijeengebracht.

De Fioretti worden wel het “lievelingetje” van de Italiaanse literatuur genoemd. De charme van de tekst schuilt voornamelijk in de betoverend eenvoudige en heldere taal ervan, in de pure vertelling zonder retoriek, in de authentieke en bevlogen verbeelding van het “wonderbaarlijke” leven van Franciscus. De verhalen hebben de zeggingskracht van sprookjes, waardoor ze ook niet-gelovige lezers veel leesplezier verschaffen.

 

Bezinningsdag 19 januari 2019

Een inspirerende zaterdag die ons als broederschap bij zal blijven. Twee leden van de Fioretti koppelden hun persoonlijk levensverhaal aan twee Wijsheidsspreuken van Franciscus. Beide Wijsheidsspreuken liggen in elkaars verlengde:

Uit beide verhalen kwam naar voren hoe je elkaar nodig hebt om tot volledig mens uit te groeien. Als lijden je overkomt, dan is het de aandacht en betrokkenheid van liefdevolle anderen, die je er doorheen sleept. Dat -zo hoorden wij -  vraagt om gebed, volharding en vertrouwen.

Bij lichamelijke ziekte is het een heel proces van aanvaarding dat je afhankelijk bent van de zorg van anderen:  leren toelaten dat anderen je verzorgen en je tot steun willen zijn.

Bij psychische kwetsbaarheid kan het een heel proces zijn om te beseffen dat je goed bent, zoals je bent. Dat je er mag zijn. Daar waar je aanvaard wordt, zoals je bent, kom je thuis bij elkaar. Dan is er geen angst om afgewezen te worden. Dan weet je dat je door God gedragen wordt. Dan draagt God je ook door de mensen om je heen. Dat te ervaren in onze broederschap, in een kloostergemeenschap of in een andere setting voelt heilzaam en hartverwarmend.

Eigen ervaringen van pijn in welke vorm ook, maken dat je  inlevingsvermogen naar anderen in vergelijkbare situaties toe kan nemen. Je ontwikkelt stilzwijgend respect voor de kwetsbaarheid van anderen. Door onze eigen broosheid leren we hoe met de kwetsbaarheid van anderen om te gaan. Dat kan erin resulteren dat jij op jouw beurt -waar mogelijk- ook de ander wilt helpen dragen.

Vragen rond  deze wijsheids-spreuken bespraken we in kleine groepjes. Er kwamen vragen los, of er tussen mannen en vrouwen een verschil bestaat in omgaan met kwetsbaarheid. Of wij soms toch te snel oordelen, waardoor een ander zich niet veilig voelt en niet zichzelf in zijn kwetsbaarheid durft te laten zien. Dat als we vragen hoe gaat het met je...., eigenlijk geen tijd nemen voor het misschien niet zo goede antwoord. En vele andere vragen.....

Kortom: deze bezinningsdag hield ons een spiegel voor: Hoe maken wij deze Wijsheidsspreuken over de liefde in onze broederschap waar?

In bescheidenheid mogen we zeggen:  We hebben nog veel te leren, maar door het afleggen van onze professie hebben we gezegd, dat we met elkaar deze Franciscaanse weg willen gaan. Dat betekent ons telkens weer wenden naar de bron: leven in de geest van het Evangelie, leven in de geest van Franciscus. Deze dag heeft ons daartoe zeker geïnspireerd.

Angela Twickler ofs

 

 

Bezinningsdag 24 maart 2018

Op zaterdag voor Palmzondag kwam de Fioretti bijeen om ons te bezinnen op wat wij bij onze professie hebben beloofd. Na gebed en het voorlezen van de boodschap van vreugde en hoop (Regel art.26) luisterden we naar Pueri Hebraeorum (kinderen van de Hebreeën), de Antifoon bij de Palmwijding.

Citaat uit Regel art. 26: ...”Daarom stemmen leden van de FLO in met de hoop en levensvreugde zoals het Evangelie die voorhoudt. Zij dragen van hun kant bij aan de bestrijding van de wijdverbreide levensangst en van het pessimisme. Zo werken zij mee aan een betere toekomst. (Regel art.19)”

“In hun afdelingen proberen de zusters en broeders eensgezind met elkaar om te gaan en tijdens hun bijeenkomsten een sfeer te scheppen die open is en vreugde uitstraalt. Zij stimuleren elkaar door het uitwisselen van goede ervaringen. “

In deze sfeer hebben we art. 14 grondig en art. 15 (door tijdgebrek beperkter) uit de Leefregel van der OFS met elkaar besproken. We brachten de Regel dichterbij onszelf door i.p.v. zij, wij te lezen, of jij en tenslotte ik.

We lieten deze tekst in stilte individueel op ons inwerken en benoemden na een half uur in de groep de sleutelwoorden, die voor ons richtinggevend zijn: Bijna elk woord maakte bij iedereen veel los. Verrassend verschillend en ook veel herkenbaar:  dat was verdiepend, leerzaam vonden we.

Enkele sleutelwoorden: geroepen zijn, tezamen, met alle mensen van goede wil, een broederlijke en evangelische wereld, het rijk van God richtinggevend, bewustzijn, Christus, de volmaakte mens, zelf ook meer mens worden, vorm geven aan eigen verantwoordelijkheid, christelijke geest van dienstbaarheid, moedige initiatieven, persoonlijk of gemeenschappelijk.

Aan de hand van een drietal vragen gingen we dieper op de tekst van art. 14 in:

In alle openheid konden we vertellen hoe we hierover dachten en elkaar bevragen.

Na de broodmaaltijd begonnen we met een korte gebedsviering in de Mariakapel, waar een groot kruis van San Damiano hangt en waar wij luisterden naar Dominus Jesus en Mandatum novum (Ik geef u een nieuw gebod). We grepen met de Bijbellezing over de voetwassing vooruit op de liturgie van Witte Donderdag, omdat we in de middag het begrip nederigheid centraal wilden stellen met teksten van of over Franciscus. Meerdere opmerkingen en vragen van elkaar namen we mee naar huis, waaronder de vraag: “Hoe kunnen wij voetwassing vertalen -als uiting van waarachtige nederigheid- naar onze tijd? Genoeg om ons verder op te bezinnen.

Angela Twickler ofs 

 

 

Bezinningsdag 4 november 2017

“Als broeders en zusters door de wereld gaan”. Hoe geven wij daar vorm aan? Dit was het thema van de bezinningsdag.

Hoe was de dag? We begonnen met een viering in de Crypte en daarna vertelde iedereen hoe het met hem/haar ging en wat hem/haar bezighield. We hoorden mooie ervaringen, maar ook verdrietige zaken. We kwamen dichter tot elkaar.

We gingen in de kring zitten en kregen enkele teksten uit de regel van de Minderbroeders (hoofdstuk 14) en de regel van de orde van Franciscaanse Seculieren (hoofdstuk 2). In stilte lazen wij de teksten en beantwoordden enkele vragen door voor onszelf op te schrijven hoe je denkt over deze zaken. Het was pittig, maar ook fijn om een half uur in stilte voor jezelf te werken. De sfeer was vredig. De uitwisseling daarna in de groep was boeiend en we leerden veel van elkaar. Ieder had andere accenten en vragen. Er werd heel aandachtig geluisterd!

Na de lunch (met heerlijke zelfgemaakte pompoensoep van An) kwam de vraag: “hoe geven wij in De Fioretti vorm aan onze broederschap?” Ik geef het gesprek weer in enkele kernwoorden:

  1. Gemeenschappelijkheid
  2. Je hebt elkaar nodig.
  3. Tijd nemen voor de bijeenkomsten.
  4. Balans tussen inhoudelijke verdieping en persoonlijk welwezen.
  5. NIVEA= Niet invullen voor een ander.
  6. Niet praten over, maar met anderen.
  7. Sacrament van verzoening: opnieuw beginnen
  8. Acceptatie: iedereen is anders en leeft anders.
  9. Broederschap niet exclusief voor geprofesten.
  10. Gastvrijheid.

Rond 3 uur sloten wij deze dag af en gingen vervuld weer naar huis.

Paula Vermaat ofs

Overlijden Philip Rodenburg

Philip Rodenburg is 24 april 2017 geheel onverwacht overleden op de leeftijd van 49 jaar. Philip was 11 januari 2017 opgenomen in de Fioretti. Hij voelde zich erg thuis in onze broederschap. Hij was een oprechte, betrokken en meelevende persoonlijkheid binnen de Fioretti en parochie. Eenvoud en nederigheid stonden hoog in zijn vaandel, maar ook eerlijkheid.

Op 2 mei is er onder grote belangstelling in de Sint Bonifatiuskerk in Leeuwarden afscheid van Philip genomen in een mooie en waardige Eucharistieviering, waarna de crematie in Goutum plaatsvond. Dank aan de vele ofs leden die hun betrokkenheid hebben getoond aan Philip. Laten we hem, zijn moeder en familie blijvend herinneren en gedenken in ons gebed.

Professie 12 november 2016

Op 12 november 2016 heeft Angela Twickler professie afgelegd op de regel van Franciscus bij de broederschap. In woord en beeld is deze plechtigheid in een verslag na te zien.

Professie 17 oktober 2015

Op 17 oktober 2015 heeft Joeke Ploeg professie afgelegd op de regel van Franciscus. Dit gebeurde bij de broederschap De Fioretti in Leeuwarden. Hiervan zijn ook foto's te zien.

12 oktober 2013: twee professies bij De Fioretti

Van deze plechtigheid is bijgaand fotoverslag gemaakt.